این جمله خیلی مهمیه نه؟

من به این نتیجه رسیدم که برای عشقم بجنگم حتی اگه بهش نرسم بازم می جنگم چون زندگی یه جنگه و هر کی نجنگه نابود میشه، بله تو این دور و زمونه هر کی نجنگه یا مسخرش می کنن یا میگن اوموله یا...

برای همه چی باید جنگید، بدون رحم بدون ذره ای محبت و عشق

فقط جنگ

اما چرا؟

چون اگه من حقم رو نگیرم اگه من برای عشقم و یا هر چیز دیگه نجنگم بدون شک یه بازندم، شما چی فکر می کنید؟

شما هم با سرنوشت می جنگید؟

شما هم برای کسی که دوستش دارید می جنگید؟

زندگی به من یاد داد تا همه آدمای اطرافم بد هستن، همه نامردن و همه به هم ظلم می کنن و بخاطر خودشون میلیون ها آدم رو زیر دست پاشون له می کنن، آره زندگی اینه نه عشق و محبت و برابری و

اینا ماله قصه هان و دنیایا واقعی یه جنگه با همه و همه

ما آدما انقدر بد هستیم که عقده های درونیمون رو سر گربه ها و پرنده ها خالی می کنیم، آره این ماییم نه چیزایی که تو تلویزیون نشون می دن

ما بدیم و بد هم می مونیم چون اگه خوب باشیم به چشم همه یه بازنده ایم

تو دنیای امروز دیگه نمی شه مثل کورش بود، امروز فقط هیتلر وجود داره و ما هم باید مثل اون باشیم تا دیگران دوستمون داشته باشن تا مثل خودشون بشیم و با همه چی بجنگیم

بار ها و بار ها صحنه سنگ انداختن یه نفر به طرف یه پرنده و گربه یا ... رو دیدید و این فقط به این دلیله که ما     نمی تونیم به کسایی که بهمون زور می گن چیزی بگیم، فرقی نمی کنه طرف یه مدیر مدرسه باشه یا شهردار و رئیس جمهور و ... ، همه ما می ترسیم از زندگی می ترسیم، از آینده میترسیم و فقط زورمون به کسایی که از ما ضعیف ترند می رسه

آره این یعنی دنیا، شاید من هم باید بد باشم تا دوستم داشته باشن؟

اگه قراره این جوری زندگی کنم ترجیح می دم بمیرم

همین فقط خواستم یه کم درد دل کنم ببخشید اگه به کسی توهین کردم، همه حرفای بالا رو با خودم بودم نه با شما